Sivan Maruf en TU rector vinden verbinding tijdens wandeling in Buitenhof

Eind oktober nam student, gemeenteraadslid en Buitenhofbewoner Sivan Maruf rector Tim van der Hagen, van de TU Delft, mee op een tour door zijn wijk. Ze spraken over het verleden, de toekomst en de manieren waarop de TU Delft betrokken kan zijn bij de wijk. “Ik wil me inzetten om de kloof tussen de universiteit en de omliggende wijken te dichten.”

Twee jaar geleden kwam de masterstudent voor het eerst in contact met de rector. “Gemeenteraadsleden werden uitgenodigd voor een diner op de campus. Daar besprak ik met Tim dat ik het zo bijzonder vind dat de universiteit jongeren van over de hele wereld aantrekt, maar dat de aangrenzende wijken oneindig ver weg lijken. Vanuit de universiteit was ook opgemerkt dat er in het verleden weinig oog was voor de positie van de TU in Delft. Sinds een aantal jaar is daar verandering in gekomen en werkt de universiteit met verschillende programma’s aan maatschappelijke betrokkenheid en verbinding met de buren."

Rector woonde ook in Buitenhof

Met die gedachte wandelden Sivan en Tim door Buitenhof, en ze bleken meer gemeen te hebben dan vooraf gedacht. Ook de rector woonde tijdens zijn studie een tijdje in Buitenhof, in de sterflat, en, zo bleek later, in hetzelfde appartement als Sivans oma. De rector herinnert zich de buurt in die tijd: “Er hing toen een beetje een grimmige sfeer. Er viel ook weinig te beleven in de wijk. Ik woonde er wel, maar deed er verder eigenlijk niets.” Inmiddels vindt hij de sfeer een stuk warmer en merkt hij tijdens de wandeling op dat de wijk er gemoedelijker bij ligt dan in de jaren ‘80.

Er is sindsdien veel veranderd, maar de kloof tussen de wijk en de universiteit bestaat nog steeds, ervoer Sivan zelf. Hij kwam als driejarige vluchteling vanuit de Koerdische regio in Irak in Buitenhof terecht. “De wijk is voor mij heel belangrijk. Ik heb hier mijn vriendschappen opgebouwd, noem mijn buurvrouw ‘tante’ en voel me thuis zodra ik de straat inkom. Maar gezinnen zijn hier overwegend armer dan in andere delen van Delft. Er wonen weinig mensen die gestudeerd hebben of op de universiteit werken. Als je als kind die rolmodellen niet hebt, lijkt studeren een verre, onbereikbare droom. Iets dat niet voor jou is weggelegd.”

Rolmodellen in de wijk

Uiteindelijk kwam hij er zelf wel, via mavo, havo en hbo, maar het was een lange weg. “Ik heb net als veel andere kinderen te maken gehad met onderadvisering, wat betekent dat leraren me een lager niveau adviseerden dan ik aankon. Uiteindelijk heb ik doorgezet, maar dat lukt niet iedereen.” Volgens Sivan hebben kinderen en ouders in de wijk meer rolmodellen nodig. “Het zou fantastisch zijn als een docent bouwkunde naar de wijk komt en een demonstratie geeft aan ouders en kinderen over zijn vak, en dan bedoel ik het praktische, technische en creatieve aspect. Dat kan zoveel mensen inspireren.”

Zoiets zou kunnen bij de toekomstige wijkuniversiteit in Delft West. In januari start de TU met dit initiatief, met, door en voor jongeren. Het idee is om een netwerk van studenten van zowel mbo, hbo als de universiteit in contact te brengen met kinderen en jongeren uit de wijken Voorhof, Tanthof-West en Buitenhof, om samen een plek te creëren waar iedereen elkaar kan ontmoeten en van elkaar kan leren. De TU wil daarbij echt de vraag aan inwoners stellen: waar hebben jullie behoefte aan en hoe kan de TU daarmee helpen? “Dit is een heel mooi initiatief dat ons dichter bij elkaar kan brengen. Het begint voor ons nu eerst met luisteren naar de wijk. En dat ga ik de komende tijd doen,” aldus de rector.

Student: stap uit je bubbel

Er barst in de zaal een discussie los over verplicht vrijwilligerswerk onder TU-studenten, om iets terug te geven aan de wijken. Glenn Weisz reageert hierop dat het niet alleen om vrijwilligerswerk gaat. “Sociale betrokkenheid gaat om meer dan vrijwilligerswerk. Het zou één van de pijlers van de TU moeten zijn, zowel binnen als buiten het curriculum. Ingenieurs zijn de ontwerpers en leiders van morgen. Als ze vandaag niet met bewoners leren praten, hoe kunnen ze dan straks impact maken met hun werk? Goed contact tussen de twee werelden is dus niet alleen belangrijk voor de wijk, maar ook voor de toekomst van studenten.”
Een student van de TU herkent wat Glenn zegt. “Wij zijn voornamelijk bezig met studiepunten halen. We krijgen een opdracht, voeren die op de faculteit uit en gaan weer door naar het volgende vak. Ik volg nu een vak waarbij ik ook echt de wijk in moet. We hebben vrijwilligerswerk gedaan, om met mensen in contact te komen, zodat we een goede basis voor ons onderzoek kregen. Ik ben als witte Nederlandse man zonder problemen van het VWO op de universiteit belandt, en met mij heel veel studiegenoten. Door dit vak ben ik echt uit mijn bubbel gestapt. Ik denk dat iedere student dat zou moeten doen. Hoe en waar is alleen een tweede vraag.”

Van en met elkaar leren bij de Wijkuniversiteit

Ook de rector ziet kansen voor onderwijs in de wijk, maar vraagt zich ook af hoe vraag en aanbod het beste bij elkaar kunnen komen. Hij geeft het woord aan Pieke Hoekstra, initiatiefnemer van de Wijkuniversiteit. “Vanaf januari starten we met het ontwikkelen van een wijkuniversiteit in Delft-West met, door en voor jongeren. Het idee is om het netwerk van studenten van zowel MBO, HBO, als de universiteit in contact te brengen met kinderen jongeren uit de wijk, om samen een plek te ontwerpen waar iedereen elkaar kan ontmoeten en van elkaar kan leren. Het is voor ons nu belangrijk om input uit de wijk te verzamelen. We willen als TU niets opleggen, maar echt de vraag aan de inwoners stellen: waar hebben jullie behoefte aan en hoe kunnen wij daarmee helpen?

Van en met elkaar leren bij de Wijkuniversiteit

De rector is het daarmee eens. “Voor ons is de tijd aangebroken om te luisteren naar wat de wijken nodig hebben en daar vervolgens mee aan de slag te gaan.  De avond eindigde met de burgemeester die benadrukte dat zowel de stad als de TU veel te bieden hebben, dat we de verbinding moeten opzoeken om zo samen een stap vooruit te doen. Ook Glenn benadrukt de positieve ontwikkelingen: “Het feit dat we hier nu zo samen zitten was een paar jaar geleden bijna ontdenkbaar. Vanaf hier kunnen we alleen maar vooruit.”