Sophie Walboomers

Ik wist heel lang niet wat ik wilde gaan studeren. Informatica leek me wel leuk, maar er waren ook veel andere studies die me interessant leken. Er waren veel twijfels: zou ik het wel leuk genoeg vinden, zou ik het wel kunnen, wilde ik wel zo’n bèta-studie doen? Ik voelde me helemaal niet zo’n “typische informatica-student”. Na mijn meeloopdag in Delft kon ik dan toch de knoop doorhakken: informatica vond ik het leukst, en de stad en universiteit trokken me heel erg.

In het begin vond ik de studie heel moeilijk. Ik had, in tegenstelling tot veel andere eerstejaars, bijna geen voorkennis. En hoewel de stof begon bij de basis, ging het wel heel snel. Maar omdat ik de vakken wel erg leuk vond, was iets harder werken niet erg.

Qua inhoud was het precies wat ik ervan had verwacht. De combinatie van programmeren, wiskunde en diepere kennis over de computer zorgt dat de studie gevarieerd is. Deze veelzijdigheid zorgt voor een veel beter begrip van de vakken. Zo krijg je bij Lineaire Algebra een basisbegrip over vectoren en hoe je daarmee kunt rekenen, wat je vervolgens bij Computer Graphics kunt toepassen om mooie beelden te renderen op je computer! Verder vind ik het fijn dat de studie zo praktisch is: bij bijna elk vak heb je wel een praktische opdracht of project. Zo kun je meteen toepassen wat je hebt geleerd.